Ağır Çekim Hayat

01 Temmuz 2024 09:45
Yoğun bir çalışma döneminden sonra tatile girdim. Halletmem gereken birkaç iş için çarşıya

çıktım. Kalabalık bir sokaktan geçiyordum. Etrafımdan gelip geçenlere bakmaya başladım. Durmadan hareket eden insan seline. Herkes bir yerlere yetişme telaşında. O an hayatın ne kadar hızlı akıp gittiğini fark ettim. “Bu akışın içinde hayatı kaçırıyor muyuz?” diye düşündüm.

Onlarla birlikte ben de yürüyordum. Yorulduğumu hissettim. Beni yoran şeyin ne olduğunu tam olarak kestiremedim. Etraftaki kalabalık mı? Kalabalığın oluşturduğu gürültü mü? Bilemedim.

Hemen dar, sakin bir sokağa sığındım. Kuytu bir yerde sırtımı duvara yasladım. Birkaç hızlı nefes alıp verdikten sonra normale döndüm. Bir süre öylece bekledim. Kalabalık sokağa bakıp geri çekildim. Değişen bir şey yok…

Pandemide evlerimize kapandığımız zamanlar aklıma geldi. Sokakların bomboş kaldığı günler. Evet, birçok kişi bu durumdan fazlasıyla şikâyetçiydi, Bazıları bunalıma girdi. Ama hiç değilse bir süreliğine sokaklar dinlenmişti. Doğa kendiyle baş başa kalma fırsatı bulmuştu.

Bir an kolumdaki saatin düğmesine basıp zamanı durdurmak istedim. Hiç değilse bir süreliğine…

Her şey donsun, sokaklar dinlensin.

 Dünya derin bir sessizliğe gömülsün…

Yeryüzü özüne geri dönsün…

Güneş yeniden doğsun…

Kuşlar uçmaya başlasın…

Çiçekler kokusuna kavuşsun…

Ormanlar yanmasın…

Hayvanlar zarar görmesin…

Bütün bunlar alışkanlık haline gelsin…

Tekrar düğmeye bastığımda hayat ağır çekim devam etsin…  

YAZARIN DİĞER YAZILARI

Yazarın tüm yazıları
lösev
X