Özcan: Bu korku düzeni değişmeli

Sendika tarafından haksızlığa uğrayarak çalıştığı fabrikadan çıkarıldığını belirten Nagihan Özcan, 10 Aralık Cumartesi günü gerçekleşecek Şube Kongresinde Türk Metal Sendikası Kocaeli Şube Başkan Adayı olduğunu duyurdu

Türk Metal Kocaeli Şubesi'nin örgütlü olduğu Federal Mogul Fabrikasında 27 yıldır görev yapan işçi Nagihan Özcan, performans gerekçesi ile 15 Ağustos 2022 tarihinde işten çıkartıldı. İşveren ile sorunu olmadığını, işten çıkartılma sebebinin sendika başkanı olduğunu belirten Özcan, yapılan haksızlıklara dur demek için delege seçimlerine aday olduğunu ifade etti. 18 Kasım Cuma günü sabah saatlerinde oy kullanmak için fabrikaya girmesine izin verilen ancak sandık başında bekleyemeyeceği söylenen Nagihan Özcan gerçekleşen delege seçimlerinde en çok oyu alarak delege seçildi. 10 Aralık Cumartesi günü gerçekleştirilecek Şube kongresinde Türk Metal Sendikası Kocaeli Şube Başkan Adayı olduğunu duyuran Özcan, “Bu korku düzeni değişmeli, işçilerin temsilcilere ve şube başkanlarına soru sormaktan korkmadıkları bir sendika mümkün” ifadelerine yer vererek açıklamalarda bulundu.

SENDİKA YAPILAN HUKUKSUZLUKLARA GÖZ YUMUYOR

Türk Metal Sendikası Kocaeli Şube Başkan Adayı Nagihan Özcan şunları dile getirdi: “Tüm engellemelere rağmen delege adayı olmuş ve seçimlerde en çok oyu alarak delege seçilmiştim. Geldiğimiz noktada ise Türk Metal Sendikası Kocaeli Şube Başkanlığına aday olduğumu bir kez de buradan ifade etmek istiyorum. Neden aday olduğumu anlatmadan önce Federal Mogul fabrikalarında yaşanan bir hukuksuzluktan ve sendikanın buradaki tutumundan söz etmek istiyorum. Geçtiğimiz günlerde Federal Mogul' un Arslanbey ve Kuruçeşme fabrikalarında yıllardır bu fabrikaya emek veren arkadaşlarım tazminatsız bir şekilde işten atıldı. Bu ekonomik kriz koşullarında hakları ödenmeden ve somut hiçbir gerekçe gösterilmeden işten atılan işçiler, üyesi oldukları sendikayı aradıklarında ulaşamıyor, sordukları sorulara muhatap bulamıyorlar. Bu konuda bir örnek paylaşmak istiyorum sizinle. Atılan işçilerle yaptığım görüşmede bir işçi arkadaşımız 3 ayda 300 saat mesai yaptığını aktardı. Burada şunu ifade etmek istiyorum, yasa bu konuda çok açık, bir işçi 1 yıl içerisinde en fazla 270 saat fazla mesai yapabilir. Bu arkadaşımız 3 ayda 300 saat fazla mesai yapmış. Bu yasadışı bir çalıştırma biçimi. Dolayısıyla sendikanın burada devreye girmesi gerekir ve bu hukuksuzluğu ortadan kaldırması gerekir. Elbette bu yapılmadığı gibi 3 ayda 300 saat mesai yapan işçi arkadaşımızı performans düşüklüğü gerekçesi ile işten çıkarıyorlar. Sendikada buna göz yumuyor.Hadi diyelim ki fabrika küçülmeye gittiğini söyledi, çeşitli gerekçeler öne sürdü bu nedenle sendika da bu işçilerin işten atılmasına engel olamadı. Peki, neden hiç bir işçiye sahip çıkmıyorsunuz?

TÜM HAKSIZLIĞA UĞRAMIŞ İŞÇİLER ADINA DA MÜCADELE EDİYORUM

Benim başkanlığım döneminde böyle bir şey olacak olursa şunları vadediyorum: Hepimiz biliyoruz ki bu fabrikalar işkolunda devasa karlar yapan fabrikalar. Peki, işçiler bu devasa karlardan payına düşeni alabiliyor mu elbette hayır. İşkolunda ortalama bir işçinin ücretinin 10 bin lira seviyesinde olduğunu düşünürseniz metal işçisinin yoksulluk sınırının yarısı kadar bile bir ücret almadığını göreceksiniz. Dolayısıyla büyük karlar elde ederken bunu işçisi ile paylaşmakta cimrilik eden patronlar, pazarda küçük de olsa bir daralma olduğunda bunu hemen işçinin sırtına yıkmakta bir beis görmüyorlar. Bu kabul edilebilir değildir. O açıdan diyoruz ki patronlar kriz gerekçesi ile işten çıkarmaları gündeme getirdiklerinde biz tüm demokratik haklarımızı kullanmaktan çekinmeyeceğiz. Aynı zamanda işten çıkarıldıktan sonraki süreçte sendikanın avukatları işçinin emrinde olacaktır. Federal Mogul'da bu zorlu yaşam koşullarında alınan her hak giydirilmiş ücretten verilir, yani işçinin cebine giren her kuruştan kesinti yapılır. Sendikaya ise brüt bir yevmiye kesiliyor. Bu sendika işçiden kesilen her bir kuruşun hakkını vermek zorundadır. Son bir haftadır daha önce bu fabrikada çalışmış olan, sendika- işveren işbirliğiyle tazminatsız şekilde işten atıldığını ya da işten atıldıktan sonra sendikanın arkasında durmadığını söyleyen çok sayıda işçi sosyal medya hesaplarımdan bana ulaştı. Yani bugün sürdürmekte olduğum mücadele sadece benim değil bütün haksızlığa uğramış işçi kardeşlerimin mücadelesi oldu o yüzden de benim için daha da anlamlı oldu.

SENDİKACILAR İŞÇİSİNİ DÖVÜYOR

İşçilerin aidatlarıyla o koltuklarda oturan, en lüks araçlara binip, en lüks otellerde tatil yapan sendika yöneticilerinin 10 Aralık'ta gerçekleşecek olan şube kongresi için hazırladıkları çalışma raporunda insana sevgi diyor ama bu sendikacılar işçisini dövüyor. Emeğe saygı diyor ama sendikacılar 27 yıllık işçi duymak istemediği soruları sordu, kendisiyle ters düştü diye işten attırıyor. Bu 230 sayfalık çalışma raporunda şube ziyaretleri, parti ziyaretleri, işveren ziyaretleri, kendilerine yakın olan çalışanlarla gittikleri eğitimlerden bahsediyor. Bunlar olsun tabi ama bütüne baktığımızda işçilerin yararına kazanılmış bir hak göremiyorum. Sadece ben değil, metal sektöründe çalışan ve bu sendikaya üye olan pek çok arkadaşımda bunu ifade edecektir.

BU KORKU DÜZENİ DEĞİŞMELİ

Tüm bu olumsuzlukları görüyor ve değişmesi gerektiğini düşünüyorum, bu nedenle de Türk Metal Sendikası Kocaeli Şube Başkanlığına adayım. Delege seçimlerinde bile karşıma türlü zorluklar çıkartan bu sendikal anlayışın değişmesi gerektiğini düşünüyorum. Buradan siz basın mensupları aracılığıyla, tüm metal işçisi arkadaşlarıma seslenmek istiyorum. Bu korku düzeni değişmeli, işçilerin temsilcilere ve şube başkanlarına soru sormaktan korkmadıkları bir sendika mümkün. İşçilerin birlikte yönettiği demokratik bir sendika mümkün. Söz, yetki, karar işçilerde olmalı, bütün karar alma süreçlerinde işçilerin fikrinin alınmalı.Sendikalar işçiler için, işçiler sayesinde var ve işçilerin yasal haklarını öğrendikleri bir sendika mümkün. Bizlerin aidatlarıyla yapılan sendikaya ait otellerden, misafirhanelerden ayrımsız bütün işçilerin yararlanabilmesi mümkün.Toplu sözleşme taslağında yer alacak taleplerin işçilerle beraber hazırlanması ve bu taleplerin elde edilmesi için izlenecek yolun birlikte belirlenmesi mümkün. Mali bilançoların işçilerle şeffaf bir şekilde paylaşıldığı bir sendika mümkün. İşyeri temsilcilerinin, delegelerin, şube başkan ve yönetim kurulu üyelerinin seçimle belirlendiği bir sendikal düzen mümkün.İşçisini hedef gösteren değil, işçisine sahip çıkan; işçinin de sendikasına sahip çıktığı bir sendikal anlayış ancak ve ancak bizlerle, bizlerin mücadelesiyle mümkün. O nedenle elin birlikte bu sendikal düzeni değiştirelim, değiştirmek için mücadele edelim.”

Yazarın tüm yazıları